ĥet/o MT
Ĥeto
  La nomo de nepo de
                              Ĥamo, kiun Biblio
                              prezentas kiel prapatron de la ĥetidoj:
                              
                                 kaj Abraham leviĝis, kaj profunde kliniĝis antaŭ la
                                 popolo de la lando, antaŭ la filoj de Ĥet'
                                 	[1]. La nomo de nepo de
                              Ĥamo, kiun Biblio
                              prezentas kiel prapatron de la ĥetidoj:
                              
                                 kaj Abraham leviĝis, kaj profunde kliniĝis antaŭ la
                                 popolo de la lando, antaŭ la filoj de Ĥet'
                                 	[1].
 ĥeto (litero)
ĥeto (litero)1.
                           
                           trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Genezo 23:7
                  - angle:
- Heth
- beloruse:
- Хэт (бібл.)
- france:
- Heth
- ruse:
- Хет
ĥetido
- 1.
 Ano de bronzepoka popolo hindeŭropa, kiu loĝis en
                              Anatolio kaj
                              formis tie grandan regnon (1500–1200 a.K.):
                              
                                 Bat-Ŝeba, filino de Eliam, kaj edzino de Urija, la
                                 ĥetido
                                 [2];
                                 
                                 kaj la sirianoj diris unu al la alia: certe la
                                 reĝo de Izrael dungis kontraŭ ni la reĝojn de la
                                 ĥetidoj kaj la reĝojn de la egiptoj, ke ili iru kontraŭ
                                 nin
                                 	[3]. Ano de bronzepoka popolo hindeŭropa, kiu loĝis en
                              Anatolio kaj
                              formis tie grandan regnon (1500–1200 a.K.):
                              
                                 Bat-Ŝeba, filino de Eliam, kaj edzino de Urija, la
                                 ĥetido
                                 [2];
                                 
                                 kaj la sirianoj diris unu al la alia: certe la
                                 reĝo de Izrael dungis kontraŭ ni la reĝojn de la
                                 ĥetidoj kaj la reĝojn de la egiptoj, ke ili iru kontraŭ
                                 nin
                                 	[3].
- 2.
  praĥetido praĥetido
2.
                           
                           trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, II. Samuel 11:3
3. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, I. Reĝoj 7:6
                  3. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, I. Reĝoj 7:6
- angle:
- 1. Hittite
- ĉine:
- 赫梯 [hètī], 赫梯王国 [hètīwángguó]
- germane:
- Hethiter
- greke:
- 1. Χετταΐοι
- ruse:
- 1. хетт
ĥetida
 Rilata al la ĥetidoj1, ilia
                              lingvo kaj civilizo:
                              
                                 la ĥetida lingvo estas lingvo hindeŭropa,
                                 proksima al la armena;
                                 
                                 
                                 la Ĥetida Regno. Rilata al la ĥetidoj1, ilia
                              lingvo kaj civilizo:
                              
                                 la ĥetida lingvo estas lingvo hindeŭropa,
                                 proksima al la armena;
                                 
                                 
                                 la Ĥetida Regno. hitita hitita
Rim.:
                           Ĉe Kabe troviĝas ankaŭ „ĥeta“:
                           
                              mi vidas, ke vi estas vere pia Egiptano, kvankam viaj trajtoj estas ĥetaj,
                              respondis Herhor
                              [4].
                              
                           
                     4.
                           
                           B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 1, Ĉapitro I
                  - germane:
- hethitisch
- ruse:
- хеттский ~ida lingvo: хеттский язык. Ĥ~ida Regno: Хеттское царство.
praĥetido

- Praloĝanto de la teritorio de la Ĥetida Regno: konkerinte la landon de la praĥetidoj, la novaj enloĝantoj transprenis sur sin ilian etnonomon kaj la nomon de ilia regno.
- angle:
- Hattian
- ruse:
- хатт (анатолийский)
Rim.:
                  Biblio uzas la etnonomon ĥetido plursence. Iuj aperoj en
                  Genezo aludas Kanaanan tribon, ne pli gravan, ol la genro de
                  Abrahamo; ties anoj havas ŝemidajn nomojn.  Aliaj aperoj aludas
                  eksteran regnon, kompareblan kun Egiptujo (ekz-e I. Reĝoj 7:6).
                  Tio similas nian uzon de la etnonomoj „brito“,
                  „belgo“, „egipto“: jen temas pri antikva etno,
                  kiu donis sian nomon al la lando; jen pri ano de moderna nacio.
                  [Sergio Pokrovskij]
                  
            
         administraj notoj
pra~ido: 
                     Mankas dua fontindiko.