halter/o JED
haltero
- 1.
- Pezaĵo kun tenilo, kiun oni movas por ekzerci la brakajn muskolojn (tenante ĝin per unu mano): Estu pluv- aŭ sun-vetero, ⫽ Pro la korpa estetik' ⫽ Faru kun aŭ sen haltero ⫽ Iom pli da gimnastik' [1]; junulo gimnastikanta ĉe nefermita fenestro unuaetaĝa mallerte ellasis trikilograman halteron, kiu krevigis la tegmenton de la veturilo [2].
- 2.
PIV1
Unu el paro de klabetoj, al kiuj reduktiĝis malantaŭaj flugiloj de kelkaj insektoj,
kaj helpantaj al ilia orientiĝo en spaco.
1.
Ĉastemulino
2. Johán Valano: Ĉu li bremsis sufiĉe?, 18
3. CSIRO, http://www.scienceimage.csiro.au/image/3237: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:CSIRO_ScienceImage_3237_Fly_haltere.jpg
2. Johán Valano: Ĉu li bremsis sufiĉe?, 18
3. CSIRO, http://www.scienceimage.csiro.au/image/3237: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:CSIRO_ScienceImage_3237_Fly_haltere.jpg
- angle:
- 1. dumbbell 2. haltere
- beloruse:
- 1. гантэль 2. жужальца
- bulgare:
- 1. дъмбел
- ĉeĥe:
- 1. činka
- ĉine:
- 哑铃 [yǎlíng]
- france:
- 1. haltère 2. haltère
- germane:
- 1. Hantel 2. Haltere
- greke:
- 1. αλτήρας
- hungare:
- 1. súlyzó (gömbvégű)
- itale:
- 1. manubrio (sport)
- japane:
- 亜鈴 [あれい], ダンベル, バーベル, 平均棍 [へいきんこん]
- katalune:
- 1. manuella
- nederlande:
- 1. halter, dumbbell, korte halter
- pole:
- 1. hantel
- portugale:
- 1. haltere
- ruse:
- 1. гантель
- slovake:
- 1. činka
- ukraine:
- 1. гантель, дзизкальце (орган комахи)
halterego CEE
- Longa stango (ĉ. 2 m), ĉe kies ekstremaĵoj estas alfikseblaj feraj diskoj, kaj kiun oni levas per ambaŭ brakoj por ekzercado aŭ konkure.
- angle:
- barbell
- beloruse:
- штанга (спарт.)
- bulgare:
- мряна
- germane:
- Langhantel
- hungare:
- súlyzó (tárcsás)
- itale:
- bilanciere (sport)
- katalune:
- halter
- nederlande:
- barbell, lange halter
- pole:
- sztanga
- ruse:
- штанга (спорт.)