grac/o
graco
- Spirita helpo senmerite donita de Dio al homo por saviĝo; Difavoro: ne timu, Maria, ĉar vi trovis gracon antaŭ Dio [1]; la graco kaj la vero estiĝis per Jesuo Kristo [2]; Stefano, plena de graco kaj potenco, faris grandajn mirindaĵojn kaj signojn inter la popolo [3]; vojaĝu al sanktejo, kie oni faradis preĝojn por kuracado kaj dia graco [4]; (figure) la graco kaj beno, kiuj savas, kaj ĉiam savos irlandanojn de totala malvenko, estas ilia nevenkebla humursento [5].
1.
La Nova Testamento, Luko 1:30
2. La Nova Testamento, Johano 1:17
3. La Nova Testamento, La agoj 6:8
4. Monato, Albisturo Kvinke: Mirakloj
5. Monato, Garvan Makaj: Plej optimisma popolo
2. La Nova Testamento, Johano 1:17
3. La Nova Testamento, La agoj 6:8
4. Monato, Albisturo Kvinke: Mirakloj
5. Monato, Garvan Makaj: Plej optimisma popolo
- angle:
- grace, mercy
- beloruse:
- ласка (божая)
- ĉeĥe:
- milost
- france:
- grâce (divine)
- germane:
- Gnade, Huld
- hispane:
- gracia (divina)
- hungare:
- kegyelem (isteni)
- japane:
- 恩寵 [おんちょう], 神の恵み [かみのめぐみ]
- katalune:
- gràcia (divina)
- nederlande:
- gratie (goedgunstigheid), gunst, goedgunstigheid
- norvege:
- nåde
- portugale:
- graça (favor de Deus)
- ruse:
- благодать
- slovake:
- milosť
- ukraine:
- благодать