^*furaĝ/o ^PV

^*furaĝo ↝

: Ĉiu rikoltita herba vegetaĵo, verda aŭ sekigita, servanta por nutri brutojn.

angle:: forage, fodder
beloruse:: корм, фураж
bulgare:: фураж
france:: fourrage
germane:: Tierfutter, Viehfutter
hispane:: forraje
hungare:: takarmány
nederlande:: voeder
pole:: pasza
portugale:: forragem
rumane:: nutreț
ruse:: корм, фураж
svede:: foder, djurfoder

furaĝi

(tr)

: Provizi per furaĝo: la gastejestro envenis kaj sciigis, ke la ĉevaloj furaĝitaj jam estas pretaj [1].

1. M. Escherich, trad. A. Bader: Maruŝka, en: Du Amosentaj Noveloj, 1947

france:: donner du fourrage (à)
pole:: karmić

furaĝujo ↝

: Ujo, ordinare en formo de aĵura rako, en kiu oni provizas la furaĝon de brutoj: la mastro ... kondukis ĝin en la stalon kaj plenigis per fojno la furaĝujon [2]. kripo¹

2. A. Kivi, trad. I. Ekström: Sep fratoj, 1947

france:: râtelier
pole:: paszarnia

administraj notoj

~o: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.