fonotaks/o Viki , fonotaktik/o
fonotakso, fonotaktiko
 Propra al koncerna lingvo aro da reguloj, limigantaj
                              kombineblon de parolsonoj en diversaj pozicioj ene de silabo
                              aŭ vorto:
                              
                                 La anglalingvaj (kaj esperantaj) artikoloj pri la
                                 kombineblo de fonemoj (kutime nomata fonotakso) emas
                                 konfuzi la du konceptojn: fakte neatestitajn kaj fonotakse
                                 maleblajn kombinojn
                                 [1];
                                 
                                 En la fonologia parto, Sibawayh ...
                                 prezentas detalan analizon de ĉiuj faktaj kaj teorie eblaj
                                 kombinaĵoj de ĉi tiuj fonemoj por formi silabojn kaj
                                 vortojn (kio estas konata sub la faktermino „fonotakso“ laŭ
                                 la hodiaŭa lingvistika terminaro)
                                 [2];
                                 
                                 … branĉo de lingvoscienco, kiu esploras la
                                 eblajn kombinojn de fonemoj, i.a. en silabojn …
                                 nomiĝas fonotaktiko, kaj estas interese
                                 rimarki, ke pluraj lingvoj havas tre postulemajn
                                 silaborilatajn fonotaktikajn regulojn
                                 [3]. Propra al koncerna lingvo aro da reguloj, limigantaj
                              kombineblon de parolsonoj en diversaj pozicioj ene de silabo
                              aŭ vorto:
                              
                                 La anglalingvaj (kaj esperantaj) artikoloj pri la
                                 kombineblo de fonemoj (kutime nomata fonotakso) emas
                                 konfuzi la du konceptojn: fakte neatestitajn kaj fonotakse
                                 maleblajn kombinojn
                                 [1];
                                 
                                 En la fonologia parto, Sibawayh ...
                                 prezentas detalan analizon de ĉiuj faktaj kaj teorie eblaj
                                 kombinaĵoj de ĉi tiuj fonemoj por formi silabojn kaj
                                 vortojn (kio estas konata sub la faktermino „fonotakso“ laŭ
                                 la hodiaŭa lingvistika terminaro)
                                 [2];
                                 
                                 … branĉo de lingvoscienco, kiu esploras la
                                 eblajn kombinojn de fonemoj, i.a. en silabojn …
                                 nomiĝas fonotaktiko, kaj estas interese
                                 rimarki, ke pluraj lingvoj havas tre postulemajn
                                 silaborilatajn fonotaktikajn regulojn
                                 [3].
Rim.:
                           La vorto „fonotakso“ devenas el la grekaj φωνή (sono) kaj τάξις
                           (aranĝo, ordo), sume „sonaranĝo“. Ĝi do similas, enhave kaj
                           forme, al „sintakso“ (de la greka
                           σύν-ταξις, t.e. kun·aranĝo, kun·ordigo [de frazmembroj]).
                           
                           La formo „fonotaktiko“ paŭsas la nelogikan terminon anglan.
                           Anglalingve la vorto responda al „sintakso“ estas “syntax”,
                           samforma kiel la termino esperanta; sed la respondan adjektivon
                           la angla formas per adjektivigo de la greka radiko:
                           τακτικός (aranĝa, rilata al aranĝo) — do, „syntactic“.
                           Ĝuste tiun formon adjektivan la angla terminaro uzas por formi
                           la koncernajn terminojn fonologiajn — ĉi-okaze ne nur
                           adjektivan (phonotactic), sed ankaŭ la substantivan (phonotactics).
                           
                           Esperanto estas lingvo pli kohera kaj sistemema, „sintaktika“
                           povas aperi en ĝi nur kiel eraro de komencanto; tial pro la
                           kohero preferindas la formo „fonotakso“.
                           [Sergio Pokrovskij]
                           
                     1.
                           
                           Sergio Pokrovskij: Duonvokaloj kaj diftongoj, „Lingva kritiko“, 2014-01-21
2. Florian Coulmas, tr. Jan P. Sandel: Gardantoj de lingvo. Dudek voĉoj tra la historio, Mondial, 2023, p. 62.
3. Marc Bavant: Silabo kaj silabado, Lingva kritiko
                  2. Florian Coulmas, tr. Jan P. Sandel: Gardantoj de lingvo. Dudek voĉoj tra la historio, Mondial, 2023, p. 62.
3. Marc Bavant: Silabo kaj silabado, Lingva kritiko
- angle:
- phonotactics
- beloruse:
- фанатактыка
- finne:
- fonotaksi
- france:
- phonotaxe, phonotactique
- germane:
- Phonotaktik
- itale:
- fonotassi
- nederlande:
- fonotaxis
- pole:
- fonotaktyka
- ruse:
- фонотактика, фонотаксис