1fonetik/a
1fonetika
- 1.
- Rilata al fonetiko: fonetikaj studoj; la Internacia Fonetika Alfabeto (IFA).
- 2.
- Konforma al fonetiko: fonetika ortografio (kontraste al etimologia, morfologia ktp).
Rim.:
Parolante pri „fonetika transskribo“, iuj celas
specife „nefonologian“ transskribon. Tio estas
nelogika, pli raciaj terminoj estas
„fonetika transskribo“ kiel supernocio, kies subnocioj
estas transskribo alofona kaj
transskribo fonema (tiun lastan ankaŭ eblas nomi
„fonologia“).
[Sergio Pokrovskij]
- beloruse:
- фанэтычны
- bulgare:
- фонетичен
- ĉine:
- 2. 表音 [biǎoyīn]
- france:
- phonétique (adj.)
- germane:
- 1. phonetisch 2. phonetisch, lautgerecht
- hispane:
- fonético
- hungare:
- fonetikus 1. hangtani, fonetikai
- japane:
- 音声学的 [おんせいがくてき], 音声の [おんせいの]
- katalune:
- fonètic
- nederlande:
- fonetisch
- perse:
- 1. آواشناختی 2. آوانگار، آوایی
- pole:
- fonetyczny
- portugale:
- 1. fonético
- ruse:
- фонетический
- ukraine:
- фонетичний
fonetiko
- 1.
Tiu branĉo de
lingvoscienco,
kiu studas la lingvajn sonojn.
Rim.: Iuj lingvistoj subtrahas el fonetiko la tutan fonologion, lasante en fonetiko nur la aspektojn akustikajn, anatomiajn ktp. Aliaj rigardas fonetikon kiel tegmentan superfakon pri ĉiuj parolsonaj fenomenoj lingvaj. La kominlingva uzo sekvas tiun duan vidpunkton. [Sergio Pokrovskij]- 2.
- sonsistemo: Esperanto estas lingvo taŭga por dramaturgio: ĝia fonetiko igas ĝin facile aŭdebla, sen multa risko pri orela miskompreno [1].
1.
Marjorie Boulton: Ne nur leteroj de plumamikoj, Inko Tyresö: 2000 (1984)
- beloruse:
- фанэтыка
- bulgare:
- фонетика
- ĉeĥe:
- fonetika, hláskosloví
- ĉine:
- 語音學 [yǔyīnxué]
- france:
- phonétique (subst.)
- germane:
- Phonetik, Lautlehre
- hispane:
- fonética
- hungare:
- hangtan, fonetika
- japane:
- 音声学 [おんせいがく]
- katalune:
- 1. fonètica 2. fonetisme
- nederlande:
- 1. klankleer 2. fonetiek
- perse:
- 1. آواشناسی 2. آوانگاری
- pole:
- fonetyka, głosownia
- portugale:
- 1. fonética 2. fonética
- ruse:
- фонетика
- slovake:
- hláskovanie
- ukraine:
- фонетика