evikci/i
evikcii
(tr)
- Senigi je la posedo de havo akirita en bona fido: en la jaro 1171 herezuloj […] estis evikciitaj de la urbo [1]; 1284: Ĝenovo venkas Pizon dum la ŝipbatalo de Meloria […] Pizo estas evikciita [2]; en la 1870-aj jaroj kaŝubaj kaj germanaj enmigrintoj kreis fiŝistan vilaĝon sur Insulo Jones en Milvokio, sed ili ne posedis tiun terenon, kaj la registaro de Milvokio evikciis ilin en la 1940-aj jaroj [3].
- angle:
- evict
- beloruse:
- пазбавіць маёмасьці (праз прысуд), канфіскаваць (праз прысуд)
- ĉeĥe:
- provést evikci
- france:
- évincer (déposséder juridiquement)
- germane:
- evinzieren, exmittieren, entziehen
- hungare:
- kisemmiz, megfoszt (vagyontól)
- japane:
- 取り戻す [とりもどす]
- katalune:
- desposseir
- portugale:
- evencer, desapossar, destituir
- ruse:
- лишить имущества по суду
- slovake:
- previesť evikciu
- ukraine:
- позбавити майна судом