Eŭdoki/o, Eŭdoksi/o
Eŭdokio, Eŭdoksio
- Virina nomo grekdevena: jes, jes! – kun fiereco respondis grafino Eŭdokio, fermante la romanon kaj ordigante per la manoj siajn buklajn harojn [1]; la malgranda nobela domo laŭ la moskva gusto, en kiu loĝis Eŭdoksio Kukŝin, staris en unu el la ĵus forbrulintaj stratoj de l’ urbo [2].
1.
I. G. Ŝirjaev: Sen titolo, [1898?]
2. I. S. Turgenjev, trad. Kazimierz Bein: Patroj kaj filoj, XIII
2. I. S. Turgenjev, trad. Kazimierz Bein: Patroj kaj filoj, XIII
- beloruse:
- Еўдакія, Аўдоцьця
- germane:
- Eudokia
- latinece:
- Eudoxia
- malnovgreke:
- Εὐδοκία
- ruse:
- Евдокия