1epilog/o
epilogo
-
Fina parto de verko,
postparolo:
ĉar ne temas pri krimromano, ne estu malpermesite rakonti la epilogon, cetere
facile diveneblan
[1];
(figure)
la epilogo de tia historio estas de preskaŭ ĉiuj konata: la deĵoranta ekonomia
elito subpremas la ceterulojn
[2].
antaŭparolo,
prologo
1.
Monato, Carlo Minnaja: Mezepokaj sekret(igit)aj sonetoj
2. Monato, Jozefo Lejte: Kiuj sendependiĝu? (7)
2. Monato, Jozefo Lejte: Kiuj sendependiĝu? (7)
- angle:
- epilog, epilogue
- beloruse:
- эпілёг
- bulgare:
- епилог
- ĉeĥe:
- dohra, doslov, epilog, závěr
- ĉine:
- 續集 [xùjí], 余波 [yúbō]
- france:
- épilogue
- germane:
- Nachrede, Nachspiel, Schluss, Epilog
- hispane:
- epílogo
- hungare:
- epilógus, utószó, utójáték
- japane:
- 跋 [ばつ], 終章 [しゅうしょう], エピローグ
- katalune:
- epíleg
- nederlande:
- epiloog, slot (epiloog)
- pole:
- epilog, zakończenie
- portugale:
- epílogo
- ruse:
- эпилог
- slovake:
- doslov, záver
- ukraine:
- епілог