entablement/o
entablemento
-
Parto de konstruaĵo, kiu apogiĝas sur la supro de kolonoj kaj ilin
kunligas:
entablemento konsistas el arkitravo, friso kaj kornico.
surkolonaĵo
- angle:
- entablature
- beloruse:
- антаблемэнт
- ĉeĥe:
- hlavní římsa (pod střechou), kladí
- france:
- entablement
- germane:
- Hauptgesims, Gebälk
- hispane:
- entablamento
- hungare:
- főpárkány, koronapárkány
- japane:
- エンタブレチュア
- katalune:
- entaulament
- pole:
- belkowanie (architektura)
- portugale:
- entablamento
- rumane:
- antablament
- ruse:
- антаблемент
- slovake:
- hlavná rímsa
- ukraine:
- антаблемент
administraj notoj
~o:
Mankas fontindiko.
~o:
Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.