ejektiv/o PIV1
ejektivo, ejektiva konsonanto
Kunglota konsonanto
sonigata en iu artikulacia loko kun samtempa fermo de la gloto:
en la keĉua lingvo de Sudameriko oni aplikas apostrofon kiel en la internacia
fonetika alfabeto por indiki ejektivan sonon, do ch' k' p' a' t' kaj tiel plu
[1].
Rim.:
Laŭ BL: Prefere diru (aer-)elĵeta konsonanto.
1.
J. Wells: Kiam la latina skribo ne
sufiĉas, Londona Klubo, 2021-05-28
- beloruse:
- абруптыўны зычны
- france:
- éjective (phon., subst.)
- pole:
- spółgłoska ejektywna
- ukraine:
- проривний приголосний