1duet/o JED
dueto
- 1.
- Muzika komponaĵo por du voĉoj aŭ instrumentoj: nun ili kantu kune! kia belega dueto ĝi estos! [1]; bela dueto sonas de supre [2]; (figure) ili respondis gaje, en dueto [3].
- 2.
- Duo muzikanta: furoris la dueto Ĵomart&Nataŝa [4].
Rim.:
Laŭ BL: (en la senco de du kun-ludantoj aŭ kun-kantantoj) ankaŭ eblas diri duopo, duo ; (en la senco de verko por du) ankaŭ eblas diri duopaĵo.
1.
H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, La najtingalo
2. Hendrik J. Bulthuis: Idoj de Orfeo, Dua Parto
3. John Merchant: Tri Angloj Alilande, Ĉapitro XII.
4. La Ondo de Esperanto, 2002, № 10
2. Hendrik J. Bulthuis: Idoj de Orfeo, Dua Parto
3. John Merchant: Tri Angloj Alilande, Ĉapitro XII.
4. La Ondo de Esperanto, 2002, № 10
- angle:
- 1. duet
- beloruse:
- 1. дуэт (твор) 2. дуэт (гурт)
- ĉeĥe:
- 1. duet, dueto, duo, dvojzpěv
- france:
- 1. duo
- germane:
- 1. Duett 2. Duo
- hispane:
- 1. dueto
- hungare:
- 1. kettős, duett
- japane:
- 1. デュエット [でゅえっと], 二重奏曲 [ふたじゅうそうきょく], 二重唱曲 [ふたじゅうしょうきょく]
- nederlande:
- 1. duet
- pole:
- 1. duet
- portugale:
- 1. dueto
- ruse:
- 1. дуэт
- slovake:
- 1. duet, dvojspev
- ukraine:
- 1. дует