dag/o NeoGlo
dago
- Glavo kun larĝa, mallonga klingo, por persona sindefendo: ŝi portis ĉe la zono, ne glavon, sed gemo-garnitan dagon [1]
1.
Miguel de Cervantes Saavedra, trad. Fernando de Diego: La inĝenia hidalgo Don Quijote de la Mancha, parto 2a, ĉapitro 49a, p.
669a
- angle:
- dagger
- beloruse:
- кінжал, корцік
- bulgare:
- кама
- ĉeĥe:
- dýka
- ĉine:
- 匕首 [bǐ shǒu]
- france:
- dague (arme)
- germane:
- Dolch
- hispane:
- daga
- katalune:
- daga
- nederlande:
- dolk
- pole:
- daga, deka
- portugale:
- adaga