Cibel/o PIV1
Cibelo
- Diino, origine frigia, sed ankaŭ glorata en antikva Grekujo kaj Romio kiel Granda Dipatrino: je Jovo, Apolono, Vesto, Cibelo, Izido kaj Oziriso, je Mitro, Baalo kaj ĉiuj dioj de Oriento kaj Okcidento, mi petegas vin, sinjoro, lasu tiun ĉi planon [1]; kial ili ne petas vin ankaŭ kastri vin, same kiel la pastroj de Cibelo [2]?
1.
Henryk Sienkiewicz, trad. Lidia Zamenhof: Quo Vadis, Ĉapitro XXI
2. Anna Löwenstein: La ŝtona urbo, La Nazaretanoj
2. Anna Löwenstein: La ŝtona urbo, La Nazaretanoj
- angle:
- Cybele
- beloruse:
- Кібэла
- france:
- Cybèle
- germane:
- Kybele
- latine:
- Magna Mater
- malnovgreke:
- Κυβέλη
- pole:
- Kybele