cian/o PV
ciano
- 1.
- CN. Radikalo formita de karbono kaj nitrogeno: elfluinta ciano (cianido) murdis la riveron ne indulgante ankaŭ la hungaran terenon [1].
- 2.
- (CN)2. Diciano; senkolora, tre venena gaso, formita de karbono kaj nitrogeno.
1.
Bela Apati Kovacs: Morto de la naturo, el Vesperto n-ro 083, Eventoj n-ro 183
- angle:
- 1. cyanogen 2. cyanogen
- beloruse:
- 1. цыян (радыкал) 2. цыян (газ), дыцыян
- ĉeĥe:
- kyan (radikál)
- ĉine:
- 2. 氰 [qíng]
- france:
- 2. cyanogène
- germane:
- 1. Cyangruppe 2. Dicyan
- hungare:
- 1. cián, ciáncsoport 2. dicián
- itale:
- 2. cianogeno
- japane:
- シアン
- nederlande:
- 1. cyaangroep 2. diciaan
- pole:
- 1. cyjan 2. cyjan
- ruse:
- 1. циан (радикал) 2. циан, дициан
- slovake:
- nevädza
- svede:
- 2. dicyan
- ukraine:
- ціан
administraj notoj
pri
~o 2.:
Ni kreu ankoraŭ apartan artikolon pri diciano, kun ref al Kemia
kaj Scienc-teknika vortaro [PP]