cian/o PVEF

ciano

KEM
1.
CN. Radikalo formita de karbono kaj nitrogeno: elfluinta ciano (cianido) murdis la riveron ne indulgante ankaŭ la hungaran terenon [1].
2.
(CN)2. Diciano; senkolora, tre venena gaso, formita de karbono kaj nitrogeno.
1. Bela Apati Kovacs: Morto de la naturo, el Vesperto n-ro 083, Eventoj n-ro 183
angle:
1. cyanogen 2. cyanogen
beloruse:
1. цыян (радыкал) 2. цыян (газ), дыцыян
ĉeĥe:
kyan (radikál)
ĉine:
2. 氰 [qíng]
france:
2. cyanogène
germane:
1. Cyangruppe 2. Dicyan
hungare:
1. cián, ciáncsoport 2. dicián
itale:
2. cianogeno
japane:
シアン
nederlande:
1. cyaangroep 2. diciaan
pole:
1. cyjan 2. cyjan
ruse:
1. циан (радикал) 2. циан, дициан
slovake:
nevädza
svede:
2. dicyan
ukraine:
ціан

administraj notoj

pri ~o 2.: 
      Ni kreu ankoraŭ apartan artikolon pri diciano, kun ref al Kemia
      kaj Scienc-teknika vortaro [PP]