^*bufed/o ^PV

1.

Meblo provizita per manĝaĵoj disponeblaj por invititoj aŭ klientoj ĉe teatro, balo, inaŭguro ktp.: li donis interŝanĝe la kokinon, ricevis la pomoj kaj eniris en la drinkejon rekte al la bufedo [1]; ĝi estis bela malgranda bufedo kun la ordinara ornamo de boteloj kaj glasoj kaj kun solida horloĝo, kiu iris bone laŭ la minuto, […] ĉiu objekto staris sur sia deca loko kaj estis plej perfekte brile purigita kaj polurigita ^BdV .

2.

Manĝo metita por memservo en centra loko de manĝejo, ĉu surbufede, ĉu surtable: kiel tiuj bufedoj estas tamen bonega elpensaĵo, oni pakas kune ĉiujn eblajn kaj neeblajn homojn en la plej malgranda loko, oni ŝarĝas el ĉiuj eblaj kaj neeblaj pladoj sur unu kaj tiu sama telero, kaj tiam oni tion manĝas en la plej maloportuna situacio ^FK ; matenmanĝo kun modesta bufedo kostas 10 eŭrojn, adekvata prezo por tristela hotelo [2]; en la restoracio la kelneroj surtabligas abundajn kaj variajn bufedojn por matenmanĝo kaj lunĉo [3].

3.

Bufedejo: en bufedo sidis maljunulino [4]; proksime al la tubĉambroj troviĝas kafejo, minibufedo, necesejo kaj banejo [5].

Rilata al bufedo: vazoj kuirejaj kaj bufedaj ^Marta ; [li] malfermis la bufedan ĉambron ^BdV .

Manĝejo, kie funkcias bufedo: li naŭze fintrinkis lastan kafgluton kaj foriris el la bufedejo [6].