artefakt/o SPIV
artefakto
Artefaritaĵo,
objekto prilaborita por iu celo aŭ uzo
kontraste al aĵo rezultanta de natura procezo:
ritaj artefaktoj el tombo 268 de la tombejo Ĝarkutan 4B
[1];
usona firmao planas levi la vrakon kune kun la oro kaj diversaj restantaj
artefaktoj
[2];
(figure)
laŭ lia opinio kritiko tute ne okupiĝu pri didaktiko, ĝi mem kreu artefaktojn –
jen bela celo por la kritiko
[3].
fosilio
1.
V. I. Ionesov:
Kulturo kaj socio de Norda Baktrio, Scienca Revuo, 1992:1 (43), p. 3a-8a
2. Monato, Elson B. Snow: Trez-oro submara, 2004
3. Julij Muraŝkovskij: Kien fluas roj’ Castalie, II. Pri kio temas?
2. Monato, Elson B. Snow: Trez-oro submara, 2004
3. Julij Muraŝkovskij: Kien fluas roj’ Castalie, II. Pri kio temas?
- beloruse:
- артэфакт, штучны выраб
- ĉine:
- 人工产物 [réngōngchǎnwù], 人工產物 [réngōngchǎnwù], 人工制品 [réngōngzhìpǐn], 人工製品 [réngōngzhìpǐn], 手工艺品 [shǒugōngyìpǐn], 手工藝品 [shǒugōngyìpǐn], 文物件 [wénwùjiàn]
- france:
- artefact
- germane:
- Artefakt
- hebree:
- דבר אומנות
- pole:
- artefakt, coś nienaturalnego
- ukraine:
- артефакт, творіння людських рук, сліди людських рук