9anĉ/o PV
9anĉo
Maldika elasta langeto,
kies vibrado kreas la tonojn ĉe
kelkaj blovinstrumentoj,
kiel ekzemple hobojo, klarneto kaj saksofono:
la buŝpeco, kiu konsistas el beko, (farita el bukso, ebonito aŭ vitro),
sur kie troviĝas anĉo (el kano, foje el plasto) fiksita de ĉirkaŭligo
[1].
- angle:
- reed
- beloruse:
- язычок (духовага муз. інструмэнта)
- france:
- anche
- germane:
- Rohrblatt, Stimmblatt
- hebree:
- קנה, פומית
- hispane:
- lengüeta (en instrumentos musicales de
viento)
- hungare:
- nádnyelv
- itale:
- ancia
- japane:
- リード, 簧 [した]
- nederlande:
- tongetje
- pole:
- stroik (w instrumentach muz.)
- portugale:
- palheta
- ruse:
- язычок (у муз.
инструментов)
- slovake:
- jazýček (hudobného nástroja)
- ukraine:
- язичок (у духових інструментах)