aj PIV1 , aŭ Fab2
aj, aŭ
(ekkrio)
- Surprize, malagrable, dolore: vi tute min kunepremis! ― oni aŭdas ankoraŭ kelkajn ekkriojn: aj! aj! fine ĉiuj sin elpuŝas Revizoro ; aj – ekkriis Behemoto, – la papagoj disflugis [1]! trinkis brandon! […] aj, aj! en tia okazo ili neniam plu revenos! [2]; sur la barilo staris korvo kaj pro malvarmo kriadis: „aŭ, aŭ!“ [3]; li mortis ie senbrue, kovrita de tuko el blanka neĝa blovaĵo... aŭ! ho teruro Marta ! ho ve
1.
Mihail Bulgakov, trad. Sergio Pokrovskij: La majstro kaj Margarita, ĉapitro 22a, p. 222a
2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 4, Historio el la dunoj
3. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Malbela anasido
2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 4, Historio el la dunoj
3. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Malbela anasido
- beloruse:
- ай!
- ĉeĥe:
- o, och, ó
- france:
- aïe, zut, ouille !
- germane:
- au, aua, au weh! (arkaiĝinta)
- hispane:
- ay (interjección de dolor)
- japane:
- あっ, 痛っ [いたっ], あーあ
- katalune:
- ai
- okcitane:
- ai !
- pole:
- aj!
- portugale:
- ai!
- slovake:
- o, och, ó
- ukraine:
- спол. або, чи