ajnuo PIV2 , ain/o PIV1
ajnuo, aino
- Ano de indiĝena popolo de Japanujo ankoraŭ loĝanta en insulo Hokajdo kaj en insularo „Kuriri“: la plej granda regiono de Honŝuo iam estis lando de Ajnuoj, la aŭtoktona popolo, kiu vivis ankaŭ en la insulo Hokajdo antaŭ la Japana konkero de la 19-a jarcento [1]; la ainoj estas indiĝenoj de Japanujo, nun ĉ. 13 000, loĝantaj en Hokkaido, la plej norda insulo de la lando [2].
1.
Philippe Pataut Célérier trad. Thierry Tailhades: En Fukushima, banaligita
katastrofo, Le monde diplomatique, 2018-04-01
2. Mikami Teruo: La Zamenhofa Esperanto - simpozio pri -ata/-ita, Kio estas aspekto?
2. Mikami Teruo: La Zamenhofa Esperanto - simpozio pri -ata/-ita, Kio estas aspekto?
- angle:
- Ainu
- beloruse:
- айн
- ĉeĥe:
- Aino
- ĉine:
- 愛努族 [àinǔzú], 爱努族 [àinǔzú]
- france:
- Aïnou (subst.)
- germane:
- Ainu
- indonezie:
- Ainu
- itale:
- Ainu
- japane:
- アイヌ [あいぬ]
- katalune:
- ainu (subst.)
- nederlande:
- Aino, Ainoe, Ainu
- pole:
- Ajnus, Ajnos
- slovake:
- Aino
- ukraine:
- айн
ajnua, aina
- 1.
- Rilatanta al la ajnuoj: ajnuaj dancoj; ajnuaj kutimoj.
- 2.
- (la ajnua) La ajnua lingvo la raporto de Kabajama Yusuke pri la ajnua lingvo estis unu el la plej interesaj en la sekcio kaj la aŭtoro estis speciale diplomita [3]
3.
Aleksandr Titajev: En la Fora Oriento, La Ondo de Esperanto, 2001:12
- angle:
- Ainu (language)
- beloruse:
- айнскі
- france:
- 1. aïnou (adj.)
- germane:
- 1. Ainu-
- itale:
- ainu
- japane:
- 1. アイヌの [あいぬの] 2. アイヌ語 [あいぬご]
- katalune:
- 1. ainu (adj.)
- nederlande:
- 2. Aino (taal), Ainoe (taal), Ainu (taal)
- pole:
- ajnuski, ajnoski