aed/o
aedo
- PIV2 Helena pratempa poeto, kiu prikantis akompane de liro, la glorajn agojn de dioj kaj herooj: la junece forta voĉo de la maljuna aedo ekflugis laŭ la bordo, silentiĝante malproksime [1]; Homeraj himnoj: […] ĉiu himno estas dediĉita al greka diaĵo kaj estis verkita por ke aedo kantu ĝin kiel enkonduko de aliaj [2]. bardo, menestrelo, rapsodo, skaldo, trobadoro
Rim.:
Aedo estas ankaŭ insekto.
- beloruse:
- аэд
- ĉeĥe:
- starořecký básník
- germane:
- Aöde
- hispane:
- aedo
- itale:
- aedo
- katalune:
- aede
- pole:
- aojda
- slovake:
- starogrécky básnik
- ukraine:
- аед