Adam/o ^PIV1

1.

Vira antaŭnomo hebredevena: Adamo! eksonis en tiu momento la voĉo de la loĝejmastrino ^Marta ; li deziris nepre perlabori vivrimedon, jam naskiĝis gefiletoj Adamo kaj Sofio [1]; Adamo, la filo de la Majstro, invitis lin hejmen post iu publika prezento [2].

2.

Laŭ la Biblio, la unua homo: Li elpelis Adamon, kaj lokis antaŭ la Edena ĝardeno la kerubon [3]; laŭ niaj legendoj, Adamo forlasis la paradizon por Eva [4]; li diris: alpaŝu ĉi tien, vi idoj de Adamo, — mi pesas la pensojn en la pesiltaso de mia kolero [5]; neniu en la mondo estas pli antikva nobelo, ol la ĝardenistoj, fosistoj kaj tombistoj: ili daŭrigas la profesion de Adamo [6]; komenci de Adamo ^PrV ; parenco per Adamo ^PrV .