⁸spur/o

1.

^PIV1 Postsigno: la industrio de nafto en Albanio ekis en la jaro 1920, sed ĝiaj spuroj jam estas konataj ekde la tempo de Strabo (greka geografo, 63/64 a.K. – 23 p.K.)[1]; keltaj lingvoj uzas […] post dek naŭ […] sistemon […] bazitan sur la nombro dudek, spuroj de tiu malnova sistemo troviĝas ankoraŭ en kelkaj nekeltaj eŭropaj lingvoj, ekzemple en la franca kaj dana [2]; sur la spuroj de malaperinta religio [3]; Maigret ja ne estas tia kolektisto de fremdaj haroj en peltoj aŭ mezuristo de piedspuroj [4]; speciala komisiono ĝis nun trovis neniun „varmegan spuron”, kiel tion nomas la polica ĵargono [5]; ne troviĝis sangospuroj ĉe la aŭtomobilo [6]; krimromano, kiu sub tre simpla aspekto kaŝas subtilajn spurojn, kiujn la leganto laŭintence tute ne komprenos ĝis la plej lastaj paĝoj [7]; la filino vekiĝis kun evidentaj strangolspuroj sur la kolo [8]; forviŝi la spurojn [9]; serĉado je tio postulas spurtroviston, kiu kapablas malkovri vojojn en senvoja loko [10]; ĝi forgesiĝos sen lasi spuron sur mia cerbo [11].

2.

[12] (de (n,n)-matrico `A`) Sumo de ĝiaj diagonalaj elementoj; simb. `"tr"A` aŭ `"sp" A`.

^PIV3 Serĉi kaj sekvi spurojn: tion oni nepre volis puni, kaj oni sendas specialistojn postspuri la malaperintojn [13]; oni povis elspuri la dilektulojn helpe de vidbendoj [14]; reforma emo spureblas en diversaj tekstoj liaj [15].

Fingropremaĵo: [ili] uzis gantojn, kiam ili tuŝis la falsitan monon, por malebligi identigon pere de fingrospuroj [16]; (figure) oni prave diras, ke la polenero korespondas specife al „fingrospuro“ de la planto, ĉar ĉiu plantspecio produktas polenon rekoneblan laŭ ĝia dimensio, ĝia formo kaj laŭ la ornamado de ĝia interna parieto [17].

Postlasante neniun spuron, per kiu oni povus persekuti aŭ iel retrovi: en 1942 la kolekto estis enkestigita kaj evakuita al Silezio, kaj poste malaperis senspure[18]. la verbo „elrigardi“ […] ja malaperis preskaŭ senspure favore al aspekti [19]; senspure vaporiĝis [20].