rimors/o PIV1

rimorso

(malofte)
Daŭra, dolora sento pri propra kulpo: ruĝis la vizaĝo de Caiyun, kiun kaj honto kaj rimorso ekronĝis [1]. VD:bedaŭro, penti
angle:
remorse
beloruse:
згрызота
bulgare:
разкаяние
ĉeĥe:
lítost, výčitka svědomí
france:
remords
germane:
Schuldgefühl
hispane:
remordimiento
hungare:
lelkiismeret-furdalás
itale:
rimorso
perse:
پشیمانی، ندامت، عذاب وجدان
pole:
wyrzuty sumienia {pl}
rumane:
remușcare
ruse:
угрызения совести
slovake:
výčitka svedomia
ukraine:
докір сумління

administraj notoj