raĉPIV2

raĉ, riĉ raĉ  ↝

(sonimito)
Sono de ŝiriĝo: „riĉ', raĉ'‟, la maniko disŝiriĝis [1]; raĉ! ... ĝi estus tuj en du pecoj [2].
1. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 4, Anneto
2. A. Kivi, trad. I. Ekström: Sep fratoj, 1947
france:
craac ! (bruit de déchirure)

administraj notoj