tradukoj: be bg ca de en es fr hu id it nl pl pt ru

konstelaci/o ^PIV1

konstelacio  ↝

1.  ↝

Ĉiu el la 88 regionoj de la ĉiela sfero, kies areo estas oficiale fiksita, kaj kies plej brilaj steloj (stelaro) desegnas fantazian, ofte mitologian figuron (stelfiguron), el kiu ĝi elprenas sian nomon: Antareso, t.e. Anti-Areso aŭ Mal-Marso, en la konstelacio Skorpio [1]; sur la ĉielo ja videblas la konstelacioj Granda kaj Malgranda Ursino [2]; tiu objekto orbitas junan stelon en la konstelacio Lupo, je 400 ĝis 500 lumjaroj for [3]. stelaro, stelfiguro
Rim.: Male de la PIV-aj indikoj [4] [5] [6], stelaro, stelfiguro kaj konstelacio ne estas veraj sinonimoj. Stelaro estas nur aro da rimarkindaj steloj. Stelfiguro indikas la figuron, kiun la stelaro desegnas. Konstelacio plie difinas precizan areon de la ĉielsfero, oficiale determinita de la Internacia Astronomia Unio, kaj enhavas elstaran stelaron, kiu formas konvencian stelfiguron.

2.

(arkaismo) Momenta situacio en la ĉielo, la relativaj pozicioj de la stelfiguroj kaj planedoj, tiaj kiajn ilin vidas surtera observanto: favora, malfavora konstelacio (en astrologio); ankaŭ ne klaras al mi, diris li, ke de ĉiaj kreaĵoj nur la homoj estas influataj de la stelaj konstelacioj [7]; la steloj estis en la sama konstelacio, kiel dum la unua mateno, dum la kreo de l' mondo [8]; Dio mia, sinjoro doktoro, sub kiel malbona konstelacio vi naskiĝis [9].