ĥinin/o [1]

ĥinino

MED Senkolora kristala substanco C20H24O2N2, ekstraktita el la ŝelo de kinkono, kaj uzata kontraŭ malario: la 24-an de novembro 1869 Louis Moreau Gottschalk kolapsis pro malario-atako, el kiu li ne plu resaniĝis, […] la 18-an de decembro 1869, Gottschalk mortis […] − supozeble pro trodozo da ĥinino [2]; Gerard van Swieten […] famiĝis […] pro siaj esploroj rilate al la vaskula algio de la vizaĝo, ankaŭ konata kiel memmortiga migreno, kaj ties traktado per la ĥinino [3]. VD:kinkonino
Rim.: Por ĉi tiu signifo la Akademio oficialigis (en 4ᵃOA) la vorton kinino1, sen atenti la ekziston de la homonimo kinino2.
angle:
quinine
beloruse:
хінін
bulgare:
хинин
ĉeĥe:
chinin
ĉine:
奎宁 [kuíníng], 金雞納 [jīnjīnà]
germane:
Chinin
hispane:
quinina
hungare:
kinin
itale:
chinino
katalune:
quinina
latinece:
chininum
nederlande:
kinine
perse:
کینین
pole:
chinina
portugale:
quinina
rumane:
chinină
ruse:
хинин

administraj notoj