graten/i

grateni

(tr)
KUI
Baki manĝaĵon, kutime ŝmirinte ĝin per pasto, pana, fromaĝa aŭ alia raspaĵo, ĝis formiĝo de delikata krusteto: gratenita terpoma kaĉo, makaronioj gratenitaj en saŭco, gratenita fiŝo, kokidaĵo ktp.
VD:panerumi
beloruse:
пячы (ежу), запякаць
ĉeĥe:
zapéci, zapékat
france:
gratiner
germane:
gratinieren, überbacken
hispane:
gratinar
hungare:
csőben süt, gratiníroz
japane:
グラタンにする [ぐらたんにする]
katalune:
gratinar
nederlande:
gratineren
portugale:
preparar comida à milanesa
ruse:
запечь, запекать
slovake:
zapekať, zapiecť
turke:
güveçte pişirmek
ukraine:
підсмажувати в сухарях, запікати

gratenaĵo

KUI
Gratenita manĝaĵo: en gratenaĵoj, supoj, tortoj kaj kukoj, la partoprenantoj malkovris tradiciajn aŭ originalajn manierojn manĝi kukurbon [1].
1. La Ondo de Esperanto, 2002, № 12
beloruse:
запяканка
ĉine:
蛋白牛奶酥 [dànbáiniúnǎisū], 酥餅 [sūbǐng], 餡餅 [xiànbǐng]
france:
gratin
germane:
Auflauf, Gratin
hungare:
csőben sült
japane:
グラタン
katalune:
menjar gratinat
nederlande:
gratin
portugale:
comida à milanesa
ruse:
запеканка
turke:
güveçte pişmiş yiyecek
ukraine:
запіканка

administraj notoj

~i: Mankas fontindiko.
~i: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~aĵo: Mankas dua fontindiko.