*furaĝ/o PV
*furaĝo
Ĉiu rikoltita herba vegetaĵo, verda aŭ sekigita,
servanta por nutri brutojn:
da pajlo kaj da furaĝo ni havas multe
[1];
unu el ili malfermis sian sakon, por doni furaĝon al sia azeno dum la nokta
halto
[2].
1.
trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Genezo 24:25
2. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Genezo 42:27
2. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Genezo 42:27
- angle:
- forage, fodder
- beloruse:
- корм, фураж
- bulgare:
- фураж
- ĉine:
- 蒭秣 [chúmò], 刍秣 [chúmò], 食 [shí]
- france:
- fourrage
- germane:
- Futter, Tierfutter, Viehfutter
- hispane:
- forraje
- hungare:
- takarmány
- japane:
- 飼料 [しりょう], まぐさ, かいば
- nederlande:
- voeder
- pole:
- pasza
- portugale:
- forragem
- rumane:
- nutreț
- ruse:
- корм, фураж
- svede:
- foder, djurfoder
- ukraine:
- фураж
