arog/i PV

arogi

(tr)
Malhumile postuli, pretendi pri io; nejuste atribui aŭ alproprigi al: arogi al si ian meriton; la sekretario arogis al si la rajton modifi la decidon de la komitato; li eĉ arogos al si ŝanĝi la tempojn kaj leĝojn [1]; profeton, kiu arogos diri en Mia nomo ion, kion Mi ne ordonis al li diri, […] oni mortigu [2]; mi ne arogas al mi kredi ke mi konvinkos vin; urbestro: mi ne arogas al mi kredi, mi ne valoras tian honoron [3]; vi arogas al vi esperi, ke vi kaptos viron per flatoj [4]; knabo, kiu arogis ludi kun la bastonego de Jupitero kaj kiu venkis pigmeojn, dum li devis frakasi titanojn [5]. SIN:uzurpiVD:aroganta, malmodesta
angle:
arrogate
ĉeĥe:
chovat se zpupně, drze se dožadovat, osobovat (si něco)
france:
arroger
germane:
anmaßen, fordern
hebree:
לתבוע בחוצפה
hispane:
arrogar
hungare:
arrogál, magának követel, nem átall (vmit tenni), merészel (vmit tenni)
itale:
arrogare
japane:
不当に要求する [ふとうにようきゅうする], 勝手にわが物とする [かってにわがぶつとする], 思い上がって~する [おもいあがって~する]
katalune:
arrogar-se, usurpar
pole:
arogować, przywłaszczać sobie prawa, przypisywać sobie
ruse:
дерзить, иметь дерзость (что-л. сделать), много себе позволять
slovake:
arogantne požadovať, nárokovať
ukraine:
бути зухвалим, мати зухвалість (що-н. зробити), багато собі дозволяти

administraj notoj