³viktim/o ^PV

viktimo

1.: Viva estaĵo oferita al dio.
2.: (figure) Tiu, kiu suferas pro io: la proletaro estis la unua viktimo de tiu krizo.

angle:: 1. sacrifice 2. victim
beloruse:: ахвяра
ĉeĥe:: oběť
france:: victime
germane:: Opfer
greke:: 1. σφάγιο 2. θύμα
hispane:: víctima
hungare:: 1. élőáldozat 2. áldozat
katalune:: víctima
nederlande:: slachtoffer
portugale:: vítima
ruse:: жертва
slovake:: obeť
ukraine:: жертва

viktimigi

(tr)

: Igi viktimo: mi sentas grandan indignon pro la hodiaŭa stato de medicinaj sciencoj, kiu viktimigas homan vivon, kaj manipulas homan korpon same kiel simplan materion [1] . oferi

1. K. Deguĉi, trad. A. Niŝinaga: Respektu homan vivon, 2000

ĉeĥe:: obětovat
france:: victimiser
slovake:: obetovať
ukraine:: робити жертвою, мучити, переслідувати

administraj notoj

~o: Mankas dua fontindiko.
~o: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.