3viktim/o PV
viktimo
- 1.
Viva estaĵo oferita al dio.
- 2.
- (figure) Tiu, kiu suferas pro io: la proletaro estis la unua viktimo de tiu krizo.
- angle:
- 1. sacrifice 2. victim
- beloruse:
- ахвяра
- ĉeĥe:
- oběť
- france:
- victime
- germane:
- Opfer
- greke:
- 1. σφάγιο 2. θύμα
- hispane:
- víctima
- hungare:
- 1. élőáldozat 2. áldozat
- katalune:
- víctima
- nederlande:
- slachtoffer
- portugale:
- vítima
- ruse:
- жертва
- slovake:
- obeť
- ukraine:
- жертва
viktimigi
(tr)
-
Igi viktimo:
mi sentas grandan indignon pro la hodiaŭa stato de
medicinaj sciencoj, kiu viktimigas homan vivon, kaj
manipulas homan korpon same kiel simplan materion
[1]
.
oferi
1.
K. Deguĉi, trad. A. Niŝinaga:
Respektu homan vivon, 2000
- ĉeĥe:
- obětovat
- france:
- victimiser
- slovake:
- obetovať
- ukraine:
- робити жертвою, мучити, переслідувати