³viktim/o ^PVEF

1.

Viva estaĵo oferita al dio: [ĉu] ŝi alpaŝu al altaro, kiel viktimo buĉota de l’ oferanto [1]? tia granda nombro da viktimoj, aperantaj samtempe sur la areno, distras la atenton kaj ne lasas konvene ĝui la spektaklon [2]. oferaĵo

2.

(figure) Tiu, kiu suferas pro io: nobla viro, kiu estas viktimo de kruelega konspiro [3]; la naciisma, rasisma, faŝisma, partieca fanatikoj ne faras nuntempe malpli da viktimoj ol la Sankta Inkvizicio [4]; mi estas viktimo de eraro, mi ĵuras, ke mi estas senkulpa [5]; kompatinda viktimo de revoj kaj iluzioj ^Marta ! sen fajro ili tre kredeble fariĝos viktimoj de la unua sovaĝa besto ĉirkaŭvaganta en la nokto [6].

(tr)

Igi viktimo: la situacio viktimigis ankaŭ multajn ĉevalojn – kiujn oni tuj buĉis [7]; ĉu viktimo – aŭ viktimiganto [8]? iasence, en tiu ĉi plorinda afero, ni ĉiuj viktimiĝas [9]; mi sentas grandan indignon pro la hodiaŭa stato de medicinaj sciencoj, kiu viktimigas homan vivon, kaj manipulas homan korpon same kiel simplan materion [10]. oferi