viking/o PIV1
vikingo
- Iu el la nordeŭropaj ŝipintoj aktivaj precipe inter jaroj 800a kaj 1100a en komerco, rabado, koloniado, soldatservado laŭ maroj atlantikaj ĝis la okcidenta Mediteraneo sude, ĝis Gronlando kaj eble Nordameriko okcidente: „Orm la ruĝa“, aventurromano pri la famaj vikingoj[1] la vikingoj atakis tiun lokon meze de la 12a jarcento [2].
Rim.:
Oni ne konfuzu vikingojn kun varengoj,
kiuj lastaj ŝipiris riverojn kaj aktivis en la Orienta Eŭropo kaj
Bizancio.

- angle:
- viking
- beloruse:
- вікінг
- bulgare:
- викинг
- ĉeĥe:
- Viking
- france:
- viking (subst.)
- hungare:
- viking
- islande:
- víkingur
- katalune:
- víking (subst.)
- nederlande:
- viking
- perse:
- وایکینگ
- pole:
- wiking
- ruse:
- викинг
- slovake:
- Viking
- ukraine:
- вікінг
vikinga
- Rilata al la vikingoj:
- angle:
- viking
- france:
- viking (adj.)
- hungare:
- viking
- katalune:
- víking (adj.)
- nederlande:
- viking-
- ruse:
- викингский