1verben/o
verbeno
- Genro el familio verbenacoj (Verbena), ornama bonodora vegetaĵo: [li] admiris kun videbla plezuro la belajn florojn en argila vazo sur la retotuko, li senĉese flaris kaj karesis ilin, precipe plaĉis al li la verbenoj, „kvazaŭ steletoj!“ ― li diris kun rideto IK ; oficina verbeno havas maldikan suprenirantan tigon kaj povas atingi alton de 100 cm ĉe kio la malsupra parto de la tigo ligniĝas [1].
- angle:
- verbena, vervain
- beloruse:
- вэрбэна
- bulgare:
- върбинка
- ĉeĥe:
- sporýš
- france:
- verveine
- germane:
- Eisenkraut
- greke:
- ιεροβοτάνη
- hungare:
- vasfű, verbéna
- japane:
- クマツヅラ, バーベナ, ビジョザクラ
- katalune:
- berbena
- latinece:
- Verbena
- nederlande:
- ijzerkruid, verbena, ijzerhard
- pole:
- werbena, witułka
- portugale:
- verbena
- ruse:
- вербена
- slovake:
- železník
- ukraine:
- вербена
administraj notoj
~o:
Mankas verkindiko en fonto.