umbel/o
umbelo
-
Infloresko, ĉe kiu
la floroj troviĝas sur tigetoj, elkreskantaj el la sama
punkto ĉiudirekten, simile al vergoj de ombrelo:
umbelo de primolo, apiacoj;
kunmetita aŭ duobla umbelo
(el unu punkto elkreskas umbeletoj kiel ĉe
multaj apiacoj).
- angle:
- umbel
- beloruse:
- парасонік (суквецьце)
- bulgare:
- сенник
- ĉeĥe:
- květenství, okolík, umbela
- ĉine:
- 伞形花序 [sǎnxínghuāxù], 傘形花序 [sǎnxínghuāxù], 伞状花序 [sǎnzhuànghuāxù], 傘狀花序 [sǎnzhuànghuāxù]
- finne:
- sarja (kukinto)
- france:
- ombelle
- germane:
- Dolde kunmetita aŭ duobla ~o:
zusammengesetzte Dolde.
- hispane:
- umbela
- hungare:
- ernyő (virágzat) kunmetita aŭ duobla ~o:
összetett ernyő.
- itale:
- ombrella (bot.)
- japane:
- 散形花序 [さんけいかじょ]
- katalune:
- umbel·la
- latinece:
- umbella
- nederlande:
- scherm (bot.), bloemscherm
- pole:
- baldach złożony (rośl.)
- portugale:
- umbela
- ruse:
- зонтик (соцветие)
- slovake:
- okolík
- ukraine:
- зонтик
umbela
-
Rilata al umbelo:
Ĉe serpentuma rivera turno, ||
ombrante ŝtonojn de moska put’, ||
en la umbela ornam’ viburno ||
sunumas branĉojn sur verda krut’.
[1].
1.
Nikolao Hohlov: Viburno, Heroldo de Esperanto, 1959-05-01
- beloruse:
- парасоністы
- pole:
- baldaszkowaty
- ruse:
- зонтичный (бот.)
administraj notoj
~o:
Mankas fontindiko.
~o:
Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~a:
Mankas dua fontindiko.