ulem/o SPV
ulemo
Klerulo, konanto de la islamaj sciencoj precipe
religiaj kaj
juraj:
de tiu malproksima tempo la tabako estas la plezuro
[…] de la ulemoj, kiuj instruas la saĝecon
[1].
mulao
1.
Ludoviko Lazaro Zamenhof: Fundamenta Krestomatio de la lingvo Esperanto, 2, la naskiĝo de la tabako
- arabe:
- عَالِم
- ĉeĥe:
- ulema
- finne:
- ulema (islamin uskonoppinut)
- france:
- ouléma, uléma
- germane:
- Ulema, Ulama
- indonezie:
- ulama
- itale:
- ulema
- japane:
- ウラマー, イスラム法学者 [いすらむほうがくしゃ]
- katalune:
- ulema
- pole:
- ulema (mahometański teolog)
- ruse:
- улем
- slovake:
- ulema
- ukraine:
- улем (богослов)