tundr/o PV
tundro
- Senarba ebenaĵo kun konstante glaciiĝinta subgrundo, kie kreskas precipe muskoj, likenoj, herboj kaj arbustoj.
1.
V. Eroŝenko: El vivo de ĉukĉoj, Esperanta Ligilo, 1933:5–8
- angle:
- tundra
- beloruse:
- тундра
- bulgare:
- тундра
- ĉeĥe:
- tundra
- ĉine:
- 冻原 [dòngyuán], 凍原 [dòngyuán], 苔原 [táiyuán]
- france:
- toundra
- germane:
- Tundra
- hungare:
- tundra
- japane:
- ツンドラ
- katalune:
- tundra
- nederlande:
- 1.a toendra
- pole:
- tundra
- portugale:
- tundra
- ruse:
- тундра
- slovake:
- tundra
- ukraine:
- тундра
tundrano
- Loĝanto de tundro: la ĉukĉoj bonege konas siajn samtundranojn, multe pli bone ol ni konas niajn samvilaĝanojn [2].
2.
V. Eroŝenko: El vivo de ĉukĉoj, Esperanta Ligilo, 1933:5–8
- beloruse:
- жыхар тундры
- france:
- habitant de la toundra
- hungare:
- tundralakó
- katalune:
- habitant de la tundra
- pole:
- mieszkaniec tundry
- ruse:
- житель тундры