titr/o PIV1
titro
- 1.
Maksimuma dilua faktoro de testsubstanco, donanta
ankoraŭ pozitivan rezulton.
- 2.
Korekta faktoro por la koncentriteco de mezursolvaĵo, t.e. la proporcio inter mezurita kaj
nominala koncentriteco
de la mezursolvaĵo.
- angle:
- titer
- beloruse:
- тытр (хім., мэд.)
- germane:
- Titer
- japane:
- 滴定量 [てきていりょう], 滴定濃度 [しずくていのうど], 純分 [じゅんぶん], 含有量 [がんゆうりょう]
- pole:
- próba (złota lub srebra)
titri
-
Mezuri la koncentritecon per mezursolvaĵo kun antaŭdeterminita koncentriteco (titro):
titrado de acetatacida solvaĵo enhavanta 1 parton da nikelo en 2 milionoj
[1];
bureto, aparato por fari ekzemple acid-bazan titradon
[2].
1.
W. C. Johnson kaj M. Simmons: 1.2-cikloheksandion-dioksimo
(„nioksimo”) Reakciilo Por Nikelo, Scienca Revuo, vol. 1, n-ro. 2 (1949), p. 76–78
2. Vikipedio, Kemia ekvilibro
2. Vikipedio, Kemia ekvilibro
- angle:
- titration
- beloruse:
- тытраваць
- germane:
- Titration
- japane:
- 滴定する [しずくていする]
- pole:
- miareczkować