Tartar/o PIV1
Tartaro
(en la grekaj mitoj) Personigita plej profunda loko,
punloko, de Hadeso:
kun la helpo de la potencoj de Tartaro mi faros al mia malfeliĉa popolo tian
spektaklon, ke dum jarcentoj ĝi min danke rememorados
[1];
Kaj granda fiereco lin por ĉiam ⫽ De l’ tablo Jupitera defaligis ⫽ Kun granda
malhonor’ en la Tartaron
[2].
1.
Henryk Sienkiewicz, trad. Lidia Zamenhof: Quo Vadis, Ĉapitro XLIX
2. J. W. Goethe, trad. L. L. Zamenhof: Ifigenio en Taŭrido, Ifigenio en Taŭrido
2. J. W. Goethe, trad. L. L. Zamenhof: Ifigenio en Taŭrido, Ifigenio en Taŭrido
- angle:
- Tartarus
- beloruse:
- Тартар (міт.)
- france:
- Tartare
- germane:
- Tartaros
- latine:
- Tartarus
- malnovgreke:
- Τάρταρος