ŝva/o

ŝvao

1.: Vokalo meze alta kaj meze profunda, kies IFA-signo estas /ə/; en multaj lingvoj ĝi funkcias kiel parolsono „neŭtrala“ (la rezulto de neŭtraligo²): iuj legantoj ne konservas ĉiujn ellaseblajn ŝvaojn [1]; ŝvao estas la plej ofta sono en la angla lingvo.
2.: La nomo de litero „ə“ kiu signas ŝvaon¹ en kelkaj alfabetoj (ekz-e IFA, la azera).
3.: Sublinia dupunkto, uzata en la hebrea skribo por indiki kadukan /e/ (t.e. la vokalon /e/ aŭ nenion)/
Rim.: Kvankam la terminoj ŝvao¹ kaj ŝvao² devenas de la hebrea nomo de ŝvao³, tamen nek nun, nek iam antaŭe ŝvao³ sonis aŭ aspektis simile. [Sergio Pokrovskij]

1. Marc Bavant: Silabo kaj silabado, Lingva kritiko

~o: Mankas dua fontindiko.