splint/o PIV1

splinto

MED Tabuleto aŭ aparato, per kiu oni senmovigas parton de membro dum kuraciĝo de rompita osto: unu estis apogiĝanta sur bastono, alia estis portanta la brakon en splinto [1]; doktoro Sui foj-refoje alĝustigis la dikecon de la splintoj kaj streĉadon de la bandaĝo [2].
1. Jurij German, trad. Jurij Finkel: La afero, al kiu vi servas, Granda kuracisto, p. 254
2. Fang Xiaotong: Sui Shuyi — eminenta ĉinmedicina ostologo, Ĉina Interreta Informa Centro, 2007-06-14
beloruse:
шына (мэд.)
ĉeĥe:
dlaha
france:
attelle, éclisse, orthèse
germane:
Schiene (Medizin)
katalune:
fèrula
pole:
łubki {pl} (med.), szyna (med.)
slovake:
dlaha
ukraine:
лубок, шина

splinti

(tr)
Provizi per splinto: oni povus plastri kaj splinti la ripojn de la kavaliro [3].
beloruse:
накладаць шыну (мэд)
france:
éclisser
germane:
schienen
katalune:
immobilitzar, encanyar
pole:
zakładać szynę
ukraine:
накладати шину

administraj notoj