splint/o PIV1
splinto
Tabuleto aŭ aparato, per kiu oni senmovigas
parton de membro dum kuraciĝo de rompita osto:
unu estis apogiĝanta sur bastono, alia estis portanta la brakon en splinto
[1];
doktoro Sui foj-refoje alĝustigis la dikecon de la
splintoj kaj streĉadon de la bandaĝo
[2].
1.
Jurij German, trad. Jurij Finkel: La afero, al kiu vi servas, Granda kuracisto, p. 254
2. Fang Xiaotong: Sui Shuyi — eminenta ĉinmedicina ostologo, Ĉina Interreta Informa Centro, 2007-06-14
2. Fang Xiaotong: Sui Shuyi — eminenta ĉinmedicina ostologo, Ĉina Interreta Informa Centro, 2007-06-14
- beloruse:
- шына (мэд.)
- ĉeĥe:
- dlaha
- france:
- attelle, éclisse, orthèse
- germane:
- Schiene (Medizin)
- katalune:
- fèrula
- pole:
- łubki {pl} (med.), szyna (med.)
- slovake:
- dlaha
- ukraine:
- лубок, шина
splinti
(tr)
- Provizi per splinto: oni povus plastri kaj splinti la ripojn de la kavaliro [3].
3.
Miguel de Cervantes Saavedra, trad. Fernando de Diego: La inĝenia hidalgo Don Quijote de la Mancha, dua parto, ĉapitro 14a, p. 471a
- beloruse:
- накладаць шыну (мэд)
- france:
- éclisser
- germane:
- schienen
- katalune:
- immobilitzar, encanyar
- pole:
- zakładać szynę
- ukraine:
- накладати шину