skapulari/o PIV1
skapulario
- Vesto pendanta trans la ŝultroj per dorsa kaj ventra baskoj, eventuale kun kapuĉo: ŝi ankoraŭ ne havis la skapularion de la forĝistedzino [1]; de ŝia kolo pendis skapulario, kies bildojn viŝis la ŝvito [2].
Rim.:
Malpli ofta esperantigo: skapularo:
li atente observadis la kavalirojn. Sur kolo de unu el ili li
ekvidis skapularon
[3].
1.
B. Němcová, trad. V. Tobek, trad. K. Procházka:
Avinjo, Časopis českých esperantistů, 1909-1914
2. G. García Márquez, trad. F. de Diego: Cent Jaroj da Soleco, Fonto, 1992
3. M. Wajsblum: Kankro ne estas fiŝo..., Norda Prismo 1957:3, p. 172a-174a
2. G. García Márquez, trad. F. de Diego: Cent Jaroj da Soleco, Fonto, 1992
3. M. Wajsblum: Kankro ne estas fiŝo..., Norda Prismo 1957:3, p. 172a-174a
- ĉeĥe:
- škapulíř
- france:
- scapulaire
- germane:
- Skapulier
- itale:
- scapolare
- katalune:
- escapulari
- pole:
- szkaplerz
- slovake:
- škapuliar
- ukraine:
- наплечник, нараменник