sinekdoĥ/o, sinekdok/o

sinekdoĥo, sinekdoko

Tropo, en kiu oni anstataŭigas vorton per koncepte proksima, ekz-e tuton per parto („li estas instruita kapo“), ion specialan per io ĝenerala („sen groŝo en poŝo“, anstataŭ mono), io pli frua per posta („nia pano kreskas sur la kampoj“) aŭ inverse: en „li ekprenis la bridon de la azeno, kaj trotigis la beston“ la uzo de genra nomo „besto“ anstataŭ speciala „azeno“ estas sinekdoĥo celanta eviti ripeton; sonetoj kaj aliaj formoj de ampoezio ofte uzas sinekdoĥojn por karakterizi la amaton [1]. metaforo, metonimio

1. Vikipedio, Sinekdoĥo

angle:

synecdoche

beloruse:

сынэкдаха

bulgare:

Синекдоха

ĉine:

提喻法 [tíyùfǎ], 举隅法 [jǔyúfǎ], 舉隅法 [jǔyúfǎ], 借代 [jièdài]

france:

synecdoque

germane:

Synekdoche

hungare:

szinekdoché

perse:

مجاز مرسل

pole:

synekdocha

ruse:

синекдоха

ukraine:

синекдоха