^*sigel/i ^UV

(tr)

1.

Marki per almeto aŭ surmeto de sigelo: ŝi skribis leterojn en la nomo de Aĥab kaj sigelis per lia sigelilo [1]; tio estis skribita kaj sigelita per la ringo de la reĝo [2]. plombi²

2.

(figure) Certe konfirmi kaj definitivigi kvazaŭ per sigelo: tiu kontrakto sigelis la interligon, la amikecon; estas mia morto tio, kio sigelus ilian feliĉecon [3]; Kiso leterfina sigelis esperon [4]; Bedaŭrinde la nova PIV jam sigelis tiun kaĉigon [5]; tiam sigeliĝis lia sorto.

3.

(figure) Certe fermi kvazaŭ per sigelo: fonto ŝlosita, puto sigelita [6]; frumatene sigelis la ejojn de JEL kaj de Akademia Esperanto-Klubo en Zagreb [7]; mia buŝo estis sigelita per mia promeso.

1.

Signo enpremita en moligitan substancon.

a)

Por certe konfirmi kaj aŭtentigi dokumenton aŭ por sankcii kaj definitivigi kontrakton: la vortoj de libro sigelita [8]; (figure) la sigelo ne estas ankoraŭ metita ^PrV (la afero ne estas finita).

b)

Por certigi la fermitecon de koverto aŭ por distingige indiki la aŭtoron: mi metos en la nomo de mia sinjoro sigelon sur la traktato [9]; venis al Konstanco nova petletero kun sigeloj de 250 ĉeĥaj nobeloj, ke Hus estu denove liberigita [10].

plombo², stampo¹

2.

(figure) Certigilo, konfirmilo: tio metis la sigelon al lia gloro.

3.

(figure) Certa fermilo: [li] klarigis al [li tion], sub sigelo de la plej granda sekreto kaj kun pruvoj en la mano [11]; mi havas grandan sigelon sur la lipoj [12].

4.

(malofte) (figure) Distingilo: konservu min kiel sigelon en via koro [13]; sigelo de perfekteco, plena de saĝo [14]; li ricevis la signon de cirkumcido, kiel sigelon de la virto [15]; sur ĉio kuŝis la sigelo de malriĉeco ^FK .

Gravurita peco, per kiu oni premas sian signon en sigelon: rekonu, al kiu apartenas la sigelilo [16]; sigelringo sur mia dekstra mano [17]; gravuritaj sigelile, ĉiu kun sia nomo [18]. stampilo