sbir/o PIV1
sbiro
(malofte)
-
Kruda, malalta policano aŭ gardisto, kiu komisie plenumas
perfortojn:
tiu povus esti […] la plej supera polica komisaro mem
kun ĝendarmoj, policistoj kaj sbiroj
RabistFab
.
Karolina elŝiriĝis el manoj de la sbiro, ŝi perdis palton, pli poste galoŝojn
[1];
(figure)
kiel efika, obeema sbiro, rilate min [li] pruvis sin intelekte
malhonesta
[2].
lakeo
1.
Henryk Bejda, trad. Stanisław Smigielski: Digno De Pola Knabino, Dio Benu numero 97-1/2015, Mortigaj batoj
2. Jorge Camacho: La liturgio de l' foiro, dec. 9, 2007
2. Jorge Camacho: La liturgio de l' foiro, dec. 9, 2007
- ĉeĥe:
- biřic, dráb, pochop
- ĉine:
- 打手 [dǎshou]
- france:
- homme de main, sbire
- germane:
- Handlanger, Scherge, Büttel
- itale:
- sbirro
- pole:
- zbir, oprawca
- slovake:
- dráb, pochop