saduke/o Z SPV
sadukeo
Ano de aristokrata kaj konservema judisma partio fine de
la epoko de la Dua Templo, kiu partio, male ol la
fariseoj, akceptis nur la
aŭtoritaton de la Sankta Skribo (kia ĝi ŝajne
rigardis nur Toraon),
interpretatan rektasence
kaj laŭvorte:
kaj venis al li sadukeoj, kiuj diras, ke ne estas releviĝo
[1].
Rim.: Laŭ malfrua informo Talmuda, la hebrea nomo de la partio (Cedoqim) venas de „Cadok“, la nomo de la fondinto, kiu sin bazis sur la principo ke oni estu pia ne pro esperata rekompenco ĉi- aŭ transmonda, sed pro senprofitcela amo al Dio kaj lia Leĝo. Do, pli etimologia nomo estus „Cadokano“j. [Sergio Pokrovskij]
1.
La Nova Testamento, S. Marko 12:18
- angle:
- Sadducee
- beloruse:
- садукей
- ĉeĥe:
- saducej, saduceus
- france:
- sadducéens
- germane:
- Sadduzäer
- hispane:
- saduceo
- hungare:
- szadduceus
- itale:
- saduceo, sadduceo
- japane:
- サドカイ人 [サドカイじん], サドカイ教徒 [サドカイきょうと], 物質主義者 [ぶっしつしゅぎしゃ]
- katalune:
- saduceu (subst.)
- nederlande:
- Sadduceeër
- pole:
- saduceusz
- portugale:
- saduceu
- ruse:
- саддукей
- slovake:
- hebrejský konzervatívec, saducej
- ukraine:
- садукей (представник)