1sabr/o
sabro
- Longa glavo, kies iomete kurba klingo estas nur unuflanke tranĉa: dudek Turkoj, armitaj per sabroj kaj pafiloj, eskortis ilin [1].
1.
H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, ligo de amikeco
- angle:
- sabre, saber
- beloruse:
- шабля
- ĉeĥe:
- šavle
- ĉine:
- 军刀 [jūndāo], 軍刀 [jūndāo], 佩剑 [pèijiàn], 佩劍 [pèijiàn], 馬刀 [mǎdāo], 马刀 [mǎdāo]
- france:
- sabre
- germane:
- Säbel
- hispane:
- sable
- hungare:
- szablya
- itale:
- sciabola
- japane:
- サーベル, 軍刀 [ぐんとう]
- katalune:
- sabre
- nederlande:
- sabel
- pole:
- pałasz, szabla
- portugale:
- sabre
- ruse:
- сабля
- slovake:
- šabľa
- svede:
- sabel
- ukraine:
- шабля
administraj notoj
~o:
Mankas dua fontindiko.