relikv/o PVEF
relikvo
- 1.
Restaĵo el korpo de mortinta sanktulo, aŭ eventuale alia
intima postlasaĵo de li:
lia ceremonia vesto troviĝas inter la relikvoj de la templo de
Amon
[1].
- 2.
Relikto:
la torfejo estas la rifuĝejo de multaj insektoj,
interalie de kvar specioj de libeloj,
kiuj ja estas glaciepokaj relikvoj
[2].
- 3.
- (figure) Respektinda restaĵo el io.
Rim.:
Laŭ BL: (restaĵo aŭ aĵo de sanktulo) prefere diru sankta restaĵo; (pri bestoj aŭ vivsistemo) prefere diru restaĵo.
1.
B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 3, ĉapitro 1a
2. [M. Schubnel?]: Melkejo Frankenthal, faŭno kaj flaŭro, [vidita en 2018]
2. [M. Schubnel?]: Melkejo Frankenthal, faŭno kaj flaŭro, [vidita en 2018]
- angle:
- relic
- beloruse:
- рэліквія, мошчы
- ĉeĥe:
- cenné památky, ostatky, pozůstatky, relikvie
- ĉine:
- 剩餘物 [shèngyúwù], 剩馀物 [shèngyúwù], 圣人的遗物 [shèngréndeyíwù], 聖人的遺物 [shèngréndeyíwù], 圣骨 [shènggǔ], 聖骨 [shènggǔ], 遗宝 [yíbǎo], 遺寶 [yíbǎo]
- france:
- relique
- germane:
- Reliquie
- hispane:
- reliquia
- hungare:
- ereklye, relikvia
- japane:
- 聖遺物 [せいいぶつ], 遺骨 [いこつ], 遺品 [いひん], 遺存種 [いそんしゅ], 残存生物 [ざんそんせいぶつ]
- katalune:
- relíquia
- nederlande:
- relikwie
- pole:
- relikwia
- rumane:
- moaște
- ruse:
- реликвия 1. мощи
- slovake:
- drahocenné pamiatky, relikvie, telesné ostatky
- ukraine:
- реліквія, мощі
relikvujo
Artisme ornamita kesto por enteni relikvojn.
- angle:
- reliquary, casket, shrine (reliquary)
- beloruse:
- рэліквар, рэлікварый
- ĉeĥe:
- relikviář
- france:
- reliquaire
- germane:
- Reliquiar
- hispane:
- relicario
- hungare:
- ereklyetartó, relikviárium
- japane:
- 聖遺物箱 [ひじりいぶつはこ], 聖骨箱 [せいこつばこ]
- katalune:
- reliquiari
- nederlande:
- relikwieschrijn
- pole:
- relikwiarz
- rumane:
- relicvariu, raclă
- slovake:
- relikviár, schránka na relikvie