Promete/o ItEsp
Prometeo
Laŭvorte „antaŭpensanto“;
en la helena mitologio, titano,
kreinto kaj protektanto de la homaro:
Prometeo […] per la helpo de Atena, supreniris al ĉielo,
kaj ekbruligis sian torĉon ĉe la ĉaro de la suno, kaj subenportis fajron al homo
[1].
- beloruse:
- Прамэтэй
- ĉeĥe:
- Prometheus, Prométheus
- france:
- Prométhée
- itale:
- Prometeo
- nederlande:
- Prometheus
- perse:
- پرومتئوس، پرومته
- pole:
- Prometeusz
- slovake:
- Prometheus, Prométheus
- ukraine:
- Прометей (титан)