Plaŭt/o
Plaŭto
Tito Makio Plaŭto (254 aŭ 251 – 184 a.K.), fama latinlingva
komediverkisto,
aŭtoro de 21 komedioj:
Seneko ne estas por ili tro serioza kaj Plaŭto ne estas por ili tro gaja
Hamlet
;
Plaŭto […] naskiĝis en Umbrio kaj iris al Romo ankoraŭ adoleskanto,
tie eniris teatran karieron, unue kiel teatra helpisto, poste kiel aktoro, poste kiel
verkisto
[1].
Rim.: La kromnomo Plaŭto referencas al hundo. Fakte por la Romianoj plaŭ-plaŭ estas la sonimito de la bojado (esperantlingve vaŭ-vaŭ, baŭ-baŭ aŭ boj-boj).
- angle:
- Plautus
- beloruse:
- Пляўт
- france:
- Plaute
- germane:
- Plautus (Titus Maccius)
- itale:
- Plauto
- katalune:
- Plaute
- nederlande:
- Tito Maccio Plauto
- pole:
- Plaut
- rumane:
- Plaut
- ukraine:
- Плавт (комедіограф)