*orakol/o
*orakolo
- 1.
-
Aŭtoritatulo respondanta, nome de diaĵo, je la demandoj
de tiuj kiuj venas ĝin konsulti:
Marta rigardis la parolantan virinon kiel orakolon
[1];
tute ne necesas esti orakolo por deklari, ke ĝi neniam
atingos la 17 eldonojn de la Fundamenta Krestomatio
[2];
(figure)
orakolo foje respondas kaj foje ne, kaj ne eblas influi tion
[3].
- 2.
- Orakolaĵo, respondo de orakolo1: la orakoloj de Jesaja; (figure) la guvernisto Panglos estis la hejma orakoldiranto.
- 3.
- Orakolejo, sanktejo kien oni venas por konsulti orakolon1: la orakolo de Apolono en Delfo.
1.
E. Orzeszkowa, trad. Zamenhof: Marta.
2. A. Korĵenkov: Ne ĉio nova estas bona, LOdE, 1992. n-ro 2 (3)
3. Orakolaj teknikoj, AIS San-Marino
2. A. Korĵenkov: Ne ĉio nova estas bona, LOdE, 1992. n-ro 2 (3)
3. Orakolaj teknikoj, AIS San-Marino
- angle:
- oracle 2. revelation
- beloruse:
- аракул, прадказаньне
- ĉeĥe:
- orákulum, proroctví, věštba
- ĉine:
- 神諭 [shényù], 神谕 [shényù], 諭示 [yùshì], 谕示 [yùshì]
- germane:
- Orakel
- greke:
- χρησμός
- hungare:
- jóslat, orákulum
- japane:
- 神託 [しんたく], 神のお告げ [かみのおつげ]
- nederlande:
- orakel
- pole:
- wyrocznia, wieszczba
- portugale:
- oráculo
- rumane:
- mașină oracol, profetesa
- ruse:
- 1. оракул 2. предсказание, прорицание 3. оракул
- slovake:
- orákulum, predpoveď, proroctvo, veštba
- ukraine:
- оракул, пророцтво, пророкування
orakoli
(ntr)
- Eldiri orakolon.
- beloruse:
- прадказваць
- ĉeĥe:
- prorokovat, věštit
- germane:
- orakeln
- hungare:
- jósol, jövendőt mond
- japane:
- 神託を告げる [しんたくをつげる]
- nederlande:
- orakelen
- pole:
- wydawać wyrocznię, wieszczyć
- portugale:
- oracular
- rumane:
- emite un oracol, profetiza
- slovake:
- predpovedať, prorokovať, veštiť
- ukraine:
- пророчити, пророкувати